KARABAĞ
Yusuf Yılmaz

Karabağ’a savaşa gideriz.
Göz nurumuzda çocuklarımız.
Mahvolur bedenimiz
Fakat asla sürüklenmeyiz.

Kalksa gelse de yüzbinler.
Karşımıza dikilseler.
Yine de yılmayız.
Bayrağı yere düşürmeyiz.

Bu yüce dağlara tırmanan,
Uçsuz bucaksız ovaları süren,
Yorulmayan bu dizlerin
İzini asla silmeyiz.

Hasreti düşünce yüreğime
Hedefe ok gibi fırlarım.
Turana varmaktır amacım , tez.
Geridekileri beklemeyiz

Mazimiz doludur sevgiyle neşeyle,
Birimiz hepimiz, hepimiz biriz.
Çocuklarınız için
Biz geri gelmeyiz.

Türk oğlunun
Eşi yok benzeri yoktur dünyada,
Barış içinde yaşarız.
Ne yorgunluk ne kırgınlık bilmeyiz.

Nerede kaldı, nerde?
O güzel yüzler,
Kılıçtan keskin gözler.
Karabağ’ı daha fazla bekletmeyiz.

Karabağ Türklüğün gırtlağıdır.
Düşmanı boğmalıyız.
Sabah olmadan,
Karabağı bağrımıza basmalıyız.