Hava kararmak üzere
selamlıyor Şehrin Işıkları geceyi
Göz kırpıyor bilinmezliğe
Otobüsün camından izliyorum hayatı
Seviyorum kış akşamlarını
Düşüncelerimi dahada anlamlı kılıyor
Otobüsün içine bakıyorum
Bütün gün eve gitmeyi bekleyen
Yorgun ve umutsuz işçiler
Bir günü daha başkalarını zengin ederek bitirdiler
En çok onlara üzülüyorum
Çocuklarını bırakıp işe giden annelerin
Memmun edemediği emek hırsızları
Çocuklar ah en masumlarımız
Onlara kötülük yapanları
düşündükçe daha bir yoruluyor zihnim
Yahu bu dünyada güzel şeyler olmuyor mu
Diyor bir yanım
Hani pozitiflik nerde olumlu düşünmek
Salt gerçeklik diyor diğer yanım
bunca haksızlıkta
Ne pozitifliği tecavüzün,katillerin,hırsızların, hayat çalanların yaptıklarının yanında
Elbette diyorum ama kötülüğü yenecek yegane güç adalet huzur
Hafif gülümsüyorum benim huzursuzluğum bu dünya "taedium vitae"
Aklima bir yerlerde okuduğum o söz geliyor yine "hassas kalpler için bu dünya cehennem "
Yine de umudum var bir çift masum göz bana sevgiyle bakınca...