GÜL VE ZAMAN

Güneş nasıl doğuyor
Gelip geçiyor
Batıyor
Bitiyor gün
Anlamıyor insan
Zihin sürekli meşgul
Yazıp çiziyor
Düşte geziyor
Sızıyor yorgunluktan

Böyle yedim
Avare günleri bir bir
Ve derken işte
Geldi geçti ömür
Ve denir ki
Zamana dair
"Söz uçar, yazı kalır"
Kalır mı kim bilir
Kalmaz ise yazık olur...

Gül rengi akşamlarda
Güneş kâlbe battı
Hayâlimde
Güzel Atlar Ülkesi
Gece boyu düşler
Gece ateşinde
Kıvılcımlar sıçrattı
Çıngılı gözlerin
Meteor yağmurlarında..

Yangın başladı içimde
Yıldızlar kayarken
Dilekler tuttum
Yüzün, gelip geçen
Gündü aydı
Söz mekânsız
Düşüm sensiz
Aşk imkânsız olmuyor
Güneş gülü solmuyor...

Şaban AKTAŞ
26.09.2020 - 18.49

Görsel: Şaban AKTAŞ
PAMUKKALE

KALMAMIŞ

Bir sabah erkenden çıktım dağlara
Sis duman ortalık gün ağarmamış
Arı yok çiçek yok bal yok petek yok
Dereler kurumuş hiç su kalmamış

Serin olur idi yaylanın düzü
Çiçekler açardı bağların güzü
Akmıyor kupkuru pınarın gözü
Eski halinden hiç eser kalmamış

Delinmiş böğründen kayası taşı
Kesilmiş doruktan dağların başı
Yok mu karlı dağın boranı kışı
Yazında güzünde hayır kalmamış

Yoğurt yayık ayran Türkmen obası
Dolar taşar idi süt bal kovası
Kurumuş gölleri ölmüş doğası
Gövel ördeklerden eser kalmamış

Bir varmış bir yokmuş cennet bahçesi
Kuşlar cıvıl cıvıl yürek serçesi
Uçup gitmiş mor dağların neşesi
Telli turnalardan eser kalmamış

Şaban AKTAŞ
26.09.2020

GELİNAY

Ufukta yarımay göründü akşam
Yarım kalan kâlbi sensiz ne yapsam
Sana yıldızlardan taç yapıp taksam
Dolunay gelin ay olmaz mı gülüm?!

Ay gecede pırıl pırıl parlıyor
Yüzün gökyüzünden nur toparlıyor
Günebakan hasret gönül harlıyor
Güneşi söndüren olmaz mı gülüm?!

Baktıkça yüzüne nur yağar gökten
Tuğbanın dalları kök salmış kâlpten
Gel sen beni kurtar hasretle yükten
Gündöndü döndüren olmaz mı gülüm?!

Ay bu gece benden sana gelecek
Aşkım ile sana selam verecek
Bilmukabil sevgi kim gönderecek
Seven gönüller bir olmaz mı gülüm?!

Şaban AKTAŞ
25.09.2020