Sabahın seherinde yaylanın
Ağır ağır akan soğuk pınarlarında
Su çarparım yüzüme
Uykuyu gözlerimden alarak
Serin sabahlarımda
Gün tepeme değmeden
Kıl çadırda;
Kaynayan çorbanın dumanı burnumda
Yufka ekmeğiyle çalakaşık
Sabah yıldızının altında
Hala tadı damağımda

Uykuya aç beden
Kale kapılari gibi ağır göz kapaklarım
Şimdi önümde;
Uçsuz bir yol var ovalara yayılmış
Yürürüm gün boyu
Bulutlu güneş altında
Bir dağın eteğinde durgun yüzüm
Gökle toprak arasında düşler
Aklıma geldikçe
Eser durur başımda
Gözlerimden silinmez o günler

Çıplak ayaklarım basar toprağa
Yaylalarında çadırlarım
Çakır dikenlerin yerleri
Hala kanar durur
Silinmez çoçukluğumun ayak izleri
Koyun sürülerinin arkasında

Bedenim yorgun bıraksan hiç uyanmasam
Ağlayan bir çoçukluğum yumruklarını sıkan
Boşunaydı haykırışlarım
Duymadılar göz yaşımı
Dolanır dururum bayırlarda
Bulutlarla dertleşir
Dağlara söylerim türkülerimi
İsyanım, içime akar

Dağların nicesinde seyreylerim
Kayabaşlarında yıldızlı geceleri
Rüzgarlara savrulan
Yamaçlara yayılan saçlarım
Avuçlarımin arasında başım
Bir soluk çekti içine
Hayale dalan gözlerim
Aralık;
Ve ben hala o günlerdeyim
Unutamadığım.....
M.Can Çanakkale