1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
812
Okunma
Kalabalık yalnızlıklar çizdim alnına,
Yalnızlıkların paylaşılamayacak o pervasız acısını
ve başıboşluğun
korkunç hüznünü...
Kahkahalar atılan bu yaşamda
gözyaşları kaldı belki de
yalnızlıklara...
Bir mülteci kadar kaçaktı yaşanan
ve bir aydın kadar yasaktın sen insanlara.
Yalnız kalmanın onca kahrına rağmen
kusulası kahkahalar atıyordun.
Belki de açık mavi gökyüzünde
martılara anlattın o mülteci
yalnızlıkları...
Birkaç senli kaçış oldu yaşananlar ve birkaç dost merhabası...
Atılan her adımda tarihe karşı duyduğun büyük yalnızlık
seni geleceğin tarihe gömüyordu...
Şaraplar vardı hayat gibi...
En güzel şarap en yalnız içilendi belki de...
Cevap Yaz