2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1667
Okunma
İnsanlar dolduruyor bir şehri
Ağır aksak ilerleyen bulutların altında
Aynı aksaklıkla ve aynı düşünceli iklimle.
Yol kenarlarındaki su birikintilerine basmamak için çırpınıp duruyorlar
Bir fotoğraf karesini tamamlayalım diye.
Yıldızlar serpilir gün en parlak anlarını koklarken güneşin koynunda.
Açmış kollarını bekliyor Karadeniz’imde
Hayali dalgalara, gözleri martılara vuran bir genç kadın
Henüz gelmemiş o haberi koklayarak.
İskelenin en ucunda umudunu iliştirmiş gri kazağına bekliyor
Ekmeği, aşkı, mutluluğu, çocuğu o gemi olan o kadın.
Gözlerinde denizimin maviliği
Üzerinde umudunu iliştirdiği gri kazağıyla.
Ve şimdi kavuştuğunda hayatının yarısı o adama
Bir türkü tutturuyor
Aşka, umuda, ekmeğe dair.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz