Sen sen, hep sen, yine sen
Ben neresindeyim kendi hayatımın?
Merkezinde sen varsın, merkezin etrafında sen
Sen bu kadar çokken içimde,
Bana yer yoktu bile.

Ruhum çoktan sürgün edilmiş
Gönüllü bir sürgün maalesef kapında,
Onu içeri almanı bekliyor
Almasan da önemli değil aslında
Önemli olan beklemek sadece
Senin orada var olduğunu bilmek.

Lanet olası hayatıma anlam katan bir sen
Her ne kadar şiirler yazsam da sana,
Hiç postaya verilmeyecek
Okumayacak olduğun mektuplar karalasam da
Uğruna söz konusu sen olunca
Hangi kelimeyi kullanacağımı bilemiyorum..

Her biri kifayetsiz senin için
Konuşamaz oluyorum içim bu kadar doluyken
O yüzden bu satırlar da kısa olacak
Madem kelimeler hep yetersiz kalacak,
O halde seni anlatma,
Beni sana anlatabilme çabası niye?

Bilmiyorum seni göreli tek bildiğim seni sevdiğimdir
Şu yalan dünyanın tüm sahteliğine rağmen
Bana gerçek bir duyguyu yaşattığın için,
Varlığınla anlamlandırdığın için teşekkür ederim..

Sami Arlan..