KIRMIZI
Çocukluğumdan kalma renktir kırmızı
Olacaksa ayakkabı illaki olmalı kırmızı .
Elmanın da en kırmızısını severim her zaman.
Eskidi zaman ...
Ben eskidim.
Eksildi yanımdan en sevdiklerim.
Lakin eksilmedi kırmızıya sevgim.
Zaman zaman yakalar ruhum o coşkulu rengi,
Çocukluktan kalma bir alışkanlıkla giyerim kırmızı papuçlarımı.
Bu defa yürürken ahenkle kırıtır olgun bedenim.
Yürürüm yollarda günah katılmış ruhum ve bedenimle.
Çocukluğumu hissederek.
Masum gençliğimi ararım kırmızı papuçlarıma bakarak.
Masum kırmızı terk etmiştir yerini
Fettan kadına
Dudaklarım büzülür,
Gözlerim nemlenir.
İçimde dizleri yaralı çocuk...
Hüzünlerle karışık ,gülüşlere bırakır kırmızıyı.
Kırmızıyı çok sevdiğim bayramlara giderim.
Önemli çocuk olabilmek yeniden ,
Her şeye rağmen yürümek iyi olan
Kırmızı ,çocuk papuçlarımda kalsa da .
Bedenimi yürütürüm eskimiş ruhumla
Çocukluktan kalma kırmızımla
Seçim Saliha Seziş