0
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1092
Okunma
Anlamsız bakışımın sonuydun sen benim
koştuğumuz patikalı yolda çakıl taşlarıydı sevincin
sen koştukça gülüşlerinden dökülürdü her bir çakıl taşı
ben üstüne basmaktan korkarken daha da küçülürdü o yollar benim için
anlamsız bakışımdaki sonum dun sen benim
sana giden o yolda sen benim gibi kara bir toprağı ezerken ben o topraklarda saklardım gülüşlerini
patika’lı yollardı senin yolların kimsenin bilmediği gülüşlerinin farkında olmadan ezildiği
anlamsız bakışımın sonuydun sen benim
yolların bittiği yağan yağmurla çakıl taşlarının tekrar temizlendiği