15
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
1056
Okunma
Mutluluk ne bilmeden geçen zaman ardından
Gelecek günler için umut beslemediğim
Gönül naçar olmuşken yoksunluğun derdinden
Bir rüya görmekteyim uyanmasam dediğim
Uykuda uyanıkken bir peri var düşümde
Yaşadığım dünyayı pembelere boyuyor
İçtiğim su, nefesim, ekmeğimde, aşımda
Ruhum O’nun aşkıyla yaşamaya doyuyor
Bir toz zerresi gibi, savrulurken havada
O gelmeden öncesi zemheriden bir gündü
Tatlı tebessümüyle kış eylenen, yuvada
Bahara erdi ömrüm, kar, tipi, bora dindi
Anlatmak istesem de avazım çıktığınca
Gizliyorum gönlümün en ücra köşesinde
Mutluluğum artıyor yüzüme baktığınca
Yüreğim çiçeklenir mutluluk, neşesinde
Gezip salınmasında gonca gülün dengi var
Anlatmaya az gelir, şiir, mısra, heceler
Konuşup, gülmesinde bülbülün ahengi var
Aydınlığa dönüyor bakışıyla geceler
01.09.2020
Şiirin sahibi
Cevap Yaz