3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
585
Okunma
kırışık yüzünde güneş yanıkları vardı ve çatlaktı,
hayatın yükü bedeniyle bütünleşip sırtında kambura dönmüştü,
elindeki baston yüküne ortak olamayacak kadar eskimiş,
heybesindeki öteberi çoktan ihtiyaç olmaktan çıkmıştı,
oturuverdi ağacın dibine ellerini semaya açıp derin bir ah çekerek şöyle dedi;
hasr-ı gözüm sel olsa olmaz belki umurunda,
istiyemki dost kalak kırma qelbim bu yaşımda,
yorgunam, kalmadı çaram, kalmışam tek bir başıma,
istiyemki bu son gün olsun, olsanda olmasanda.
Öner BITMEZ (Eğdat)
5.0
100% (6)
Cevap Yaz