Çok yorgunum.
Ne kalkasim var sabahın erinde.
Ne bir umut var gönlümde.
Heyecan bitmiş.
Hırs tükenmiş.
Planlarin her biri alt üst olmuş.

Kah diyorum kalk silkin gayri.
Bir yanım kalkıyor.
Diğer yanım diyor.
Ne için.?
Sebep nedir kalkmaya?.
Karın doyurmaya ise yetiyor.
Yeni bir hayat ise beni yutuyor.
Mecalim yok anlaşılmaya anlatmaya.
Yeni bir yol tutmaya.
Gidilecek yollarin önü olmuş dağ.
Ne murç kalmış ne çekiç Kırmaya.
Yoldaki kayaları engelleri.
Seviyorum artik kendime engel teşkil eden yolları es geçip..
Keçi yolu patikalardan gitmeye.
İşaret yok kural yok.
Kendim belirliyorum kurallari.
Daha rahat buldum bu yolları.
Bazen düşünüyorum.
Ne dağlar devirdim. Ne kayalar kırdım.
Ne çıkmaz yollarda yolumu buldum.
Gecilmeyecek yollarda koprüler kurdum.
Peki nooldu ?
Neyi başardım ?.
Kirk yıl essek olup tasirsin sırtında.
İyi olursun överler.
Birkez sirtandan at.
öldüresiye döverler.
Kullar kırdı.
Yollar yordu.
Sevgi vurdu.
Hayat vurdu
İşte bunlar beni yordu.
Her daim hem kendime.
Hem insanlara dedim ki.

Felek seni değil sen feleği yıldır.
Kafandan olumsuz düşünceyi kaldır.
On kez yikilsanda kalk bir daha saldır.
Olumsuzlukla umudu kırmamak gerek.

Dedim.

Dedim de ben onkez değil onlarca kez yıkıldım.
Kaç sefer dibe cakildim.
Çok yoruldum.
Artık anlatmıyorum kimseye bir derdimi.
Nasılsın diyene iyim deyip geçiyorum.
Eskiden nasılsın diye ne derdimi derdim.
Şimdi ise derdimi hiç kimseye diyemiyorum.
Sadece laf olsun diye derdimi desip.
İçinden kendine malzeme seçeceğini biliyorum.
Beni candan öte bildiğim anlamadiki.
Beri deki anlasın.

Çözülen hayatın ipini kaçırdım elimden.
Sonra geçirdim elime.
Ama ne fayda.
Dolaşmış birbirine çözene aşk olsun.
Sonrasında kopardım hayatın ipini.
Uğraşmadım çözmeye.
Attim kördüğümü.
Esas şimdi çözene aşk olsun.
Çok yoruldum coook