0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
490
Okunma
Ayrılık, zamansız gelip dayandı
Kaderi suçlamak fayda vermiyor
Son kalan umudu elimden aldı
Ne yapsam bir daha geri vermiyor
Bu şehrin havası sisli dumanlı,
Olunca, üstüme hüzünler çöker
Hasret ve ayrılık hep eş zamanlı,
Beni bu girdabın içine çeker
Bir yağmur yağıyor akşamdan beri
İniyor ruhumun en derinine
Ne ay, ne yıldızlar ne de hiç biri
Koyamam kimseyi senin yerine
Olacak olana olamam engel
Herkes kaderince yolunu alsın
Ne sen beni çağır, ne de geri gel
Ardında, küllenmiş alevin kalsın
İbrahim Taşdemir
.
5.0
100% (2)
