6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
924
Okunma
sen var dan ya da yoktan
ama varolmadan önce
bir ışık tayfının denklemindeydi
olan ya da olmayan
.....
sen okuduğum kitapların tozlu sarı sayfalarında
mavi panjurlu bir ev kurmuştun o gece
sonra kendini kaybedip
o sapsarı sarıların salonunda
mumyalamıştın zamanı
ki kan zamanıydı zaman
meme uçlarından akan kan
donup kalıyordu
tanrı’nın gardrobu şeylerin avuçlarından
yırtılıyordun
yakılmış mamutlar yığınıydı anıların
ve sen kendine özdeş
bir göçebe rüzgardın
saçlarına akan yıldızların
şimdi hatırlamıyorum
ne olur hatırlar bana
yüzünde şekillenen
anlamını dünyanın
Cevap Yaz