pamuk şekeri iriliğinde yağıyor kar
yüreğim dökülüyor sokağa
kollarım bağlı
yere düşüyor sevdiklerim;
ortalık çamur
kirleniyor en beyaz bildiklerim

büyükler ağlamaz ki!..

pamuk şekerleri iriliğinde
sevdalar yağıyor sayfalara
kararıyor defterler
herkesin yazdığı yalan
matematiksel hesaplarla
geometrik yürekler süsleniyor

ten titremedikçe gönül sevemez ki!..

yarışa çıkıyor güne inat gece
sabaha yakın vakitler
sağanak daha da coşuyor
bizim ev
sizin şehir
kaygılı ve kavgalı
yurdum gibi tutuşuyor

çamur kirlenmez ki!..

güneş ılıklığını sunmadan patlıyor
gerçek mayınlar
iyiler bölünüp parçalanırken
daha bir çoğalıyor kötüler
mavi gelecek kirleniyor

değiştiremeyeceğimize göre kendimizi değişmesi gereken kaderimiz!..

en incesinden
sızlayarak
hoşça kal
der ömrümüz
güle güle
der üzülmeyiz
bitmez sandığımız
her şey gibi
onu da tüketiriz