Beyaz martıyı müjdeye yorup
Oturdum senli hayaller kurup
Kendini köhne yollara vurup
Sen de gidersen kimim kalır ki?

Aklım da kalsın saklımı bilme
Dileğim aşka göz yaşı dilme
Deli ye yorup ardımdan gülme
Sen de gidersen kimim kalır ki?

Baktığın gibi olmuyor öyle
Sevda urbası dolmuyor öyle
Hiç açmayan gül solmuyor öyle
Sen de gidersen kimim kalır ki?

Kimler çalar ki şair kapımı
Hangi gül çözer gönül yapımı
Harcanan ömür üzüm sapı mı?
Sen de gidersen kimim kalır ki?

Göğüm de ayda küser bilesin
Melekler kayda düşer bilesin
Sevenler hayda pişer bilesin
Sen de gidersen kimim kalır ki?

Deniz kokuyor aldığım nefes
Saray mı sanki kaldığım kafes
Geçer mi bilmem belki de heves
Sen de gidersen kimim kalır ki?

Gönül dostları

Beni öksüz koyma sakın geride
Bir deri bir kemik kalsam beride
Mezarımı hazırla kaz yeride
Bırakıpta gidersen kimim kalır ki?
.................................................. Resul civcik
Abime teşekkür ederim

Yokluğuna dayanmaz bu yürek
Bulunmaz senin yerine yedek
Hak’tan yoktur senden başka dilek
Bırakıpta gidersen kimim kalır ki?.................... Kadir Tozlu

Ustadima teşekkür ederim