Bir acı tezine yazılan ömür
Şiar’ın hayatı derken utandım
Kalem yazdı kulak duydu acıyı
Şiar’ın ölümü derken utandım

Gözlerim dalarken yanan ateşe
Dimağım dolandı kısık nefese
Hoyratça gelen bir zalim hevese
Şiar’ın bakışı derken utandım

Patates çocuğun kahvaltı aşkı
Lokmaya katıkdır ana bakışı
Bir tas mutluluktu mercimek aşı
Şiar’ın çorbası derken utandım

Anne dediğimiz kutsal varlık
Göğsün gerer vermez evlâda darlık
Bu nasıl bir cani nasıl bir varlık
Şiar’ın annesi derken utandım

Koynumda kokan büyüyen evlât
Sorarsa bu hâli ne derim heyhât
İçimde bir yangın dumanı kat kat
Şiar’ın dumanı derken utandım

Kaç fidan kırıldı koptu dalından
Kaç çocuk habersiz gelen yarından
İdam gelir ancak katil hakkından
Nerde çocuk hakkı derken utandım

Kul Ersoy’um sustu kalem yazmıyor
Adalet bozuk ki düzen tutmuyor
Bu acıyı hangi mizan tartıyor
Şiar’ın acısı derken utandım
                              Kul Ersoy
                           02/09/2020