Herşeye karşıt değildi
Severdi kırmızı renklerini çiçeğin
Geceyi severdi bir rakı masasında
Hiç içmezdi lakin olsun
Olmalıydı o lacivert anda.
Korkardı vakitsiz ölümlerinden umudun
Sinsi yavan sözcükleri tanırdı
Çok ötelerde kadınlar sevdi yüreği
Anadolu gibi sıcak bir rüzgar beklerdi
Biliyordu özgürlük ekmeği bölüşmekle başlardı
Sonra herşey sana bağlıydı işte
Sokaklar o soğuk sokaklarda
Esmer bakışlı kadınlar misafir olurdu hayellerine
Hani baş örtülü namuskar bakışlar
Birde ölüm vardı heybesinde
Diyarbekir tiren istasyonunda
Bir kadın belirirdi bazal taşlar arasında soyunmuş
Ağlamış nisan yağmurlarında
Özgürlük görebilmektir gökyüzünü
Çekip gitmek gerekiyor artık
Tozlu topraklı bu çamurlardan
Bana kadınları anlatın ana olan kadınları
Bir rakı masasında ağlasam onlar için
Herşeye karşıt olmayan bir şiir yazsam
İçinde sinsi yavan sözcükleri olmayan.