Ağlamam diyordu, sanki bir dere
Gözlerinden aktı, aktı da gitti..
Son bir kez diyordu, belki bin kere
Gözlerime baktı, baktı da gitti...

Elveda demeden, başladı yası
Yandı hançâresi, tükendi ha’sı
Topladı torbayı, tarağı tası
Yüreğimi yaktı, yaktı da gitti...

Ne yapsam beyhude, gülmedi yüzü
Her şeyi, her yeri, yokuşu, düzü
Karakışı bile, baharı, güzü
Kafasına taktı, taktı da gitti...

Sırılsıklam oldu, uyandı terden
Diz üstü doğruldu, yattığı yerden
Kaldırdı elini, vazgeçti birden
Dizin dizin çıktı, çıktı da gitti..

Öyle bir ah çekti, heceler sustu
Cümleler lâl oldu, sözcükler pustu
İçinde ne varsa, sessizce kustu
Dişlerini sıktı, sıktı da gitti..

Kalemim pes etti, kırıldı gönyem
Zincirler pas tuttu, kayboldu künyem
Harabeye döndü, yıkıldı bünyem
Canevimi yıktı, yıktı da gitti..

Rizvanî...