GÜZELLER GÜZELİ NAZMİYE HALAM
(Nazmiye Civcik Anısına Rahmetle)

Ahmet’le Zeliha Atamdan olmuş
Güzeller güzeli Nazmiye Halam
İlahi kudretin nuruyla dolmuş
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Gözler ışıl ışıl Rahman çırası
Sırma gibi saçlar zümrüt karası
Görenden geçmezmiş kalbin sarası
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Körpecik bedeni yataga sermiş
Yattığı döşeği kupkuru yermiş
Hakk nefesi’n ruha cemale vermiş
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Anlatırdı Anam daima bana
Yangınmış tüm köyün gençleri ona
Ele değil kana verilmiş cana
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Emmisin oğluna vermişler bir gün
İki oğlu olmuş şenlenmiş her gün
Yıldırım aklını almış o şer gün
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Konuşur sayıklar kendin bilmeden
İçin için ağlar bir ğün gülmeden
Çok ızdırap cefa çekti ölmeden
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Gitmişti hafıza tanımaz beni
Babamın bacısı soyumdu geni
Göz eytin karası süt beyaz teni
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Ayaklar üstünde zorla dururdu
Elleri dizinde anca yürürdü
Acısı yürekten yüze vururdu
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Evlendi kocası karardı didem
Ölmüştü babası yani can dedem
Bebek gibi baktı rahmetli ebem
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Izdıraplarına itler ürüdü
Yata yata her yanları çürüdü
Ah bir görse torunları yürüdü
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

Kırk beşin de göçtü Hâkk vaki oldu
Musa’yla Mehmet’in gözleri doldu
Çıktığı menzil’di kutlu bir yoldu
Güzeller güzeli Nazmiye Halam

İnce bel büküldü küçüldü dona
Rahatlık vermedi ızdırap cana
Resuli sayısız duâ et ona
Güzeller güzeli Nazmiye Halam
................25.08.2020
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman
Malisef hiç fotoğrafı olmadığı için temsili bir görsel kullandım.
Resim:?Anonim
Şiirimi okuyup hislenen,beğenen,yorumlayan,
Rahmet okuyan,tüm gönül dostlarıma,selâm olsun.
...............................................................
* Nazmiye Civcik Kimdir?
Babası Rahmetli Ahmet Civcik (Civciğin Ahmet)
Anası Rahmetli Zeliha Civcik
Karaman Ayrancı Ambar Köy 1927 doğumlu
Ölümü ise 1975 Yani 45 yaşında Hayata gözlerini yuman
Güzeller güzeli bir kadın.
Babamın ve diğer Halamın büyüğü Benim de Halam dı
Bir İnsana Şiir yada ağıt niye yazılır sorusuna gelince
Elbette bazı insanların hayatı şiirlere romanlara
konu olacak kadar renkli ve dramatik oluyor.
Gelin önce Şiirin Hayat Öyküsünü okuyalım
Sonrada Şiirimizi okuyalım

"Nazmiye Civcik’in HAYAT HİKAYESİ şudur! "

Babamın abasıydı (aplası)en büyükleriydi
Nazmiye Halam 5 çocuklu ailenin en büyüğüydü
Ondan sonra sırasıyla Meryemana,halam,Ayşe halam,
Yusuf Kenan(babam) ve Alâattin Hüseyin Emmim olmuş.
"Köyün en güzel en alımlı kızıymış.
Ay parçası yüzü süt beyaz teni simsiyah saçları
zeytin karası gözleri kalem kaşları boyasız cılasız
Yaradan öyle bir yaratmış ki Halamı
Yaşlısı genci erkeği kadını her görenin dikkatini çekermiş."
Onun için Rahmetli ebem,halamı evden dışarı pek çıkarmazmış.
Hem çıksa ne olacak ki köy yeri değilmi. Ama göz var nazar var!
Öylede olmuş zaten Göze nazara gelmiş bu Güzeller güzeli Kadın Halam.
Nazmiye Halam Ergenlik genç kızlık döneminde
Yaradanın ona vermiş olduğu Güzel Cemaliyle oldukca
dikkat çeken Simsiyah saçları Bembeyaz teni Zeytin karası gözleriyle
Yaşadığı dönemde köydeki tüm genç yaşlı herkesin dikkatini çekermiş.
Anam anlatırdı Oğlum Eben nazar değecek göze gelecek diye
halagı pek dışarıya çıkarmak istemezdi derdi.
Gel git zaman içinde Rahmetli Nazmiye Halama
Dedemin Gardaşı Mehmet(Memeli aynı zamanda Zeliha Ebemin de bacısı olan
Zarife deyzemin oğlu Olan Hüseyin Emmime istemişler
Ve dedem ve ebem içli dışlı olan aynı soydan olan akrabamız olan
Bacı ve gardaşı olan Aileye Halamı vermişler
Evlilik yılını bilmiyorum.
Nazmiye Halamın iki oğlu olmuş Birsisi Adına Şiir yazdığım
Trafik Şehidimiz Musa Civcik ve Diğeri Hacı Mehmet Civcik
Yani Musa ve Mehmet adında nur topu gibi biryıl arayla iki oğlu olmuş.
Ama Halam aynı güzelliği cazibesinden hiç birşey kaybetmemiş.
Bir gün yağmurlu gök gürültülü bir gün Köyümüze yıldırım düşmüş.
Ve o gün Halam rahmetli Yıldırım çarpması sonucunda
Aklını yitirmiş ve oda yataklara düşmüş.
İyileşmesi Mümkün olmayan Nazmiye Halam yıllarca yatağa
mahküm olarak yatmış.
Eşi Rahmetli Hüşeyin Emmim iki çocukla ne yapacağını şaşırmış
Oda çözümü Evlenmekte bulmuş.
Yıllarca yataga çakılı vaziyette yaşayan NAZMİYE HALAM.
Sürekli kendi kendine konuşur sürekli ağlardı.
Çocuktum ben Dedem vefat etmişdi Halama Yaşlı Ebem yani Anası bakıyordu.
Kendi kendine konuşunca korkardım ben.
Ebem rahmetli derdi Hazaar kimle hangi cinle konuşur derdi
Şüreklide Duâ ederdi Aaag guzum aaah bu gızın çektiğini
bir ben bilirim bir Allah bilir.
Bileyimde ben ölmeden ölsün yoksa ortada kalır
kimse bakmaz diyordu.
Allah duâsını kabül etti Halam yürüyemezdi beli bükük elleri dizlerinde ayakta zor dururdu.
Ebem rahmetli altını üstünü bağlardı bir yetişkin insana küçük bir bebek gibi yıllarca baktı.
Öyle şehir evleri gibi değildiki Abdesthane dışardaydı
Karı vardı kışı vardı Kerpiç toprak evin ahşap kapının dili olsada bir konuşsa.
Aaaah Ham aah vaaah halam vah.
Şimdiki aklım olsaydı suyunu ben ikram etseydim aşını ben yedirseydim.
Ebemde sende Allah ta benden razı olsaydı.
Bunca yıl sonra Kaleme alıp seni yazdırmayı Mevlam nasip etti.
Bu dünyada 45 yıllık ömründe gün görmedin
Yavrularına doyasıya sarılamadın
Mürüvetlerini göremedin
Torunlarını göremedin sevemedin
Pek çok dünya nimetlerinden ayrı kaldın.
Çook çektin çook
Bilirim yata yata kemiklerin çürüdü
Mevlam çektiklerini Ahir dünyada kefaret saysın.
Yaşadıklarımız kaderdir yaşamadıklarımız değil.
Mekanın Cennet olsun İnşallah.
Rahmetle yad ediyor bu Eseri
Onun Ruhuna hediye ediyorum.
Hoşca kal Cennette kal daima.