8
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
846
Okunma
Bak, şafak söktü, volkanik
karanlıklarda yaşadım kaç asır.
Hüzün kokar yıllarım,
yolculuk hali umutlarım,
eksik kalan
kahkahalarım, ağlamalarım.
Mutluluk mu, hiç düşmedi payıma.
Özlemim özgürce konuşan insan sesine
sesi yankılanınca,
sanki leylek sürüleri geçerdi
Murat nehrinden Tendürek dağına.
Görecek miyim bir daha
gözlerinin kahverengini?
Ellerinin kelebeksi narinliği,
karları yırta yırta
özgürlüğe yürüyen kardelenler gibi...
Onların ardından
haykırıyorum avaz avaz!
Hüseyin Taşdemir
5.0
100% (20)
Cevap Yaz
