Seni ne kadar özlediğimi anlatamam,
Anlatamadım da, kim anlatabilmiş ki zaten,
Ben anlatayım?
Belki de bu yüzden gittin,
Martılar anlatabiliyor nedense, rüzgârlarda öyle
Belki de bu yüzden seviyordum,
Martıları ve rüzgârları.

Bir kaç kelime, bir iki parça uyku, bir poşet gözyaşı
Bir şişede sigaraya sığdıramadım seni
Ölümle andım seni hep, belki de
Bu yüzden senden sonra ölmek istedim
Evet, karanlıkta yanıp sönen kitabımdın
Annem, arkadaşlarım ve dostlarım
Mıhladılar seni göğe, bilmediğim bir göğe.

Belki de bu yüzden görmek istedim seni hep
Ben aslında hep Allah’a inandım, o aldı dedim seni
Ben aslında hiç inanmadım gitmek istediğine
Belki de bu yüzden bu kadar çabaladım
Seni geri almak, kazanmak için.

Bilemezdim papatya yüzlüm, bilemedim
O kadar çok istiyorum ki şu bir kaç satırı okumanı,
Umurumda değil diyorum sonu, evet,
Biliyorum sözüm var sana
Bir gün, ya limanda, ya denizde.

Sami Arlan..