Bu gün kendimde, tükenişi gördüm
Ben...
Ezik yorgun gibiydim,şu beni benden soğutan hayat yolunda
ağaç dalında, sararmış yapraklar gibiydim
Sallanıp dduruyordum sonbahardaki esen yelde rüzgarlarda
ölüm kokuyordu etrafımda.

Bu gün kndimde, tükenişi gördüm
Ter döktürüyordu yorgunluğum,her adım atışımda.
Yoktu bende gençlikten kalma izlerim
Hayalet gibiydim.
Her adımda kendime daha çok acıyor, acıyordum
Yalnızlığımda...
Ve...
Ölümü kokladığım,düşündüğüm yollarda

Bu gün kendimde, tükenişi gördüm.
Dayan dedim, dayan oğlum dedim kendi kendime
Dayandım.
Yer titredi ben titredim kaldım ben, kan ter içinde
Ne kaldırımlar pes etti ne ben.
Yürüdükçe paylaştık zamanı,yollarla kardeşçe.

Bu gün kendimde, tükenişi gördüm.
Hep anıları canlandırdım, dalgın, dalgın bakışlarımla
Sanki ölümdü yaklaşan,son nefesimdi sanki kokladığım.
Adeta.
Anılardı burnumda tütenler.
Çocukluğumdu.
Gençliğimdi.
Yaşadığım yerlerdi.
Geldi,geldi gitti gözlerimin önünden geçmişi yaşadım bu gün ben.

Ahmet Yüksel Şanlı er
20 Ağustos 2020