Ege’nin biricik şirin ilçesi,
Gönüle sevdayı eker Gediz’im.
Her yeri bir tarih ecdat kokuyor.
Bayrağı şanıyla takar Gediz’im.

Baharı andırır gençlik çağları.
Huzura gark eder Tekmen bağları.
Yayladan görünür Murat dağları.
Suların kemerden akar Gediz’im.

Cümle âlem bilir yörüktür boyu.
Porsuğun bir yandan katıyor toyu.
Şahlanıp geçiyor Gedizin çayı.
Topraktan bereket çıkar Gediz’im.

Dalında ne hoştur allı kirazı.
Vişneler toplanır kalır birazı.
Aratmaz yeşili güzel Şirazı.
Sanma ki sevenin bıkar Gediz’im.

Bereket diyarı Gediz pazarı.
Güzele bakarsan değer nazarı.
Asalet kokuyor okur yazarı.
Yadeller gıptayla bakar Gediz’im.

Acılar yaşandı bir gece vakti.
Depremin çilesi kederler ekti.
Açmadan fidanlar boynunu büktü.
Analar ağıtlar yakar Gediz’im.

Öyle bir afet ki yiğitler göçtü.
Zehirden dertleri kanarak içti.
Kimisi gurbeti vatanı seçti.
Hasrettir bağrına çöker Gediz’im.

Kurtuluş anıtı abidesi var.
İmanın sancağı tekbir sesi var.
Keşfi’nin duası gür nefesi var.
Bahçende güllerin kokar Gediz’im.

Tarhana, gözleme, meşhur çöreği.
Fırında güveci, sıcak böreği.
Kadını erkeği yiğit yüreği.
Namerdin belini büker Gediz’ im.

Odalar da varsa bil ki yarenler.
Gönüle girerler erler erenler.
Hakkı hakikati candan görenler.
İçinden nefreti söker Gediz’im.

Dağların saklıyor sırlı kömürü.
Kurşunu,mermeri, kızıl demiri.
Termalin şifadır arıtır kiri.
Ruhları yundurur yıkar Gediz’im.

Serdar Atabay’ım methini yazdı.
Dostuyla Gediz’i aşk ile gezdi.
Akdağ’ın üstünde sevdayı sezdi.
Dertleri kökünden çeker Gediz’im.