1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
920
Okunma
Yorgunum;
akşamın ince tülbentli sevdalarına takıldı aşkım
mutsuzluğumdan bir diş çıkarıp
uzandım en yaralı akşamların koynuna
dur dediğim sonlar ağrıtır
en saklamadığım yarınlarımı
ve öyle bir kasırga vurur ki yalnızlığıma
üşür ölüm bile ağlarsın
şimdi tenha enkazlarından kurtarıp köşe kapmacalarını
sorgusuz çektim aç yarınların göz kamaştıran alacalarına
ben yalnızsam ağrıyan sevdalarımdan
nereye dokunsam sığınak sonsuzlarından
bir elimde sen
ağlayan hıçkırıklarımdan kurtarabildiğim
ve satmaya kıyamadığım özgürlüğümün
neresinde kalınmış
en taze çelişkiler
ben insansam hayat nereye kadar benimle...
Cevap Yaz