( güvercinlerin ezgileri )

Gökler maviliği yer yeşiline
Sonsus ufuklara bakasım gelir
Burada feneri orda kandili
Karanlıkta ışık yakasım gelir

Sildim sözlüğümden nefreti kini
Çocuklar tanıdık bilirler beni
Sopayla soksalar kafama dini
Patlayıp derimden çıkasım gelir

Renkler karışımı tablo yaratır
Aylalar alkımlar gökü donatır
Bir çubuk bir büyük kalbi kanatır
Sövgüden karğıştan bıkasım gelir

Burada işkence burada zulüm
Ya derdi çekmeli ya kara ölüm
Bilenmiş hançerden keskindir dilim
Başımı belaya sokasım gelir

âzizmi var ? anne gibi el gibi
Yoldaşmı var ? tırpan gibi bel gibi
Irmak gibi çeşme gibi sel gibi
Engin ovalara akasım gelir

Nerde sevgi dostluk huzur o yanda
Yüzü dünmüş şanlar yazılmış kanda
Senlik benlik varsa ezanda, çanda
Buna ona kulak tıkasım gelir

Bıraktığı nedir harbin savaşın
(Harap memleketi) m ( ölü)n,( gözyaşı)n
Düşmanın değilim insan kardeşin
Eller birbirini sıkasım gelir

Dedemin dedenin kanı kurudu
Eski mezarları çimen bürüdü
İyiliği dinle kanun buyurdu
Bü yüzden gönüllü kakasım gelir

Süpürdüm çöpüğe attım mitltleri
Kurtardım burçlardan esir mutları
Okul yapıyorum kırdım putları
Deccal kulesini yıkasım gelir

Payladım Îtrımı güle , mersine
Dizelerim ritim martı sesine
Vatan âskerinin gömgök göksüne
Altın madalıya takasım gelir
*
Rıza çolakoğlu
1-7-2020