Yurdumda bulunan en çok kömürü
Bağrında sakladı, Afşin-Elbistan
Bacan zehirledi aldı ömürü
Toptan maraz oldu Afşin-Elbistan

Duman çökmüş Elbistan’ın yazıya
Yeşil ot yok, koyun ile kuzuya
Hastalık çoğaldı kaldık sızıya
Gökyüzüne hasret Afşin-Elbistan

Fabrika kuruldu millet sevindi
İşsizlik kalmamış gibi göründü
Zengin daha zengin, fakir süründü
İşe hasret kaldı Afşin-Elbistan

Bacalardan kara duman çıkıyor
Yetkililer kulakları tıkıyor
Faturası bu millete çıkıyor
Sanki unutuldu Afşin-Elbistan

Çevrenin bahçesi bağları soldu
Erçene, Gerger’in bağına noldu
Bostanların üstü kül ile doldu
Ağacın kurudu Afşin-Elbistan

Kar yağmıyor artık, yağsa da siyah
Millete reva mı, Vallahi günah
Bazen halay çektik, bazen da semah
Örnek bir yer oldu Afşin-Elbistan

Kim bu işe çözüm bulur bilemem
Ben kimseyle polemiğe giremem
Buna göz yumana, Hayır dilemem
Sahipsiz kalmışsın, Afşin-Elbistan

Çevreciler ilgilense bu işle
Sağlam insan bulunmaz bu gidişle
Temiz hava alacağız, belki de fişle
Oksijene muhtaç Afşin-Elbistan

Tek isteğim filtreler takılsın
Ondan sonra kömürümüz yakılsın
Buralara yurt gözüyle bakılsın
Tümden yalnız kaldı, Afşin-Elbistan

Mahir’im toprağa candan bağlıyım
Bazen ovalıyım, bazen dağlıyım
Ben kendime değil, sana ağlayım
Bu can kurban sana Afşin-Elbistan

___________Mahir Başpınar