Heyy. gözümün karası
Be hey..çocukluğumun ilk yarası
Az mı artık kalem aradık..
Okul çöplüğünün çocuk kokan çöpleri arasından
Az mı sildim boynumdan çıkarmadan..
Anamın astığı silgiyle, yanlış harflerini
Kara önlüğume az mı sildim...
Ağlarken mahçup gözlerini
Bir ben gizledim öğretmene ettiğin sözlerini

Hangi ara büyüdük..be gözüm..
Hangi rüzgarlara tutunamadik .mekansız
Turna kanadında göçümüz..
Direnemedik..direnemedik hiçimiz

Görsen tanır mısın beni..
Yüreğimin yarasından..
Esmer yanağımda benimin karasından
Ben seni tanırım..tanırım inan
Hiç kimse benzemezdi sana.
Hiç kimse öyle gülümsemezdi bana..

Ne ara savrulduk..diyarlara..
Kiraz yanağımız üstünde gülümsemelerimiz vardı
Hilesiz...riyasızdı oyunlarımız
Mahçuptu gözlerimiz
Titrek..mert ellerimiz..
Duyguda lal dilimiz..

Şimdi..zaman çok dar..
Anıları yaşatıyoruz o kadar..
Dönmek zor..
Çocuk duygularımız kayıp..
Say ki..seyrettigiz bir film..
Say ki..sonu mutsuzluğa bağlanan final
Say ki ben yoksul mahallenin..yoksul delikanlısı
Sen köy ağasının narin kızı..
Anlatsak kim anlar bizi..
Yaşanacak..yaşanmalı..
Unutulsa da bazı

H. Işık.