Bırak kopsun geceden, hicranlar lime lime
Yağsın üstüme hüzün, ağırına alıştım
Bak.. üstüm başım hasret sokağındayım yine
Ben yokluğunun en kör ağırına alıştım.

Mayın tarlası yürek, dokunma halim yaman
Dalar giderim kimi, yiterim zaman zaman
Kor olurum gecede, tüterim duman duman
Ben uykusuz sabahın, ağırına alıştım

Dokunma kadehime, keyfe kederim bugün
Saçım sakalım kirli, sorma beterim bugün
Yıldızdan yorgan yaptım, ayda yatarım bugün
Ben düşlerde hasretin, ağırına alıştım

Dervişe menzil olmaz, gönül çeker götürür
Hülyalar beni alır, seraplarda yitirir
Sefalar çeker gider, derdi dertle getirir
Ben dillerde şerlerin, ağırına alıştım

Cigaram yarım yandı, Abbas’a yol göründü
Ateşi düştü cana, gönülde gül göründü
Sende garipsin canan, düşte bir hal göründü
Ben acının , kederin ağırına alıştım

9/7/20. H. Işık.