Sanadır

Senle öğreniyorum yeniden sevmeyi,
Senle yeşeriyor kurumuş yapraklarım.
Ruhum sonbahardan, kıştan yeni çıktı,
Yorgun, bitik, gamlıydı yüreğim.
Seni buldu bir gece ansızın,
Sabah güneş vurduğunda yüzüme anladım
Ve gülüyordu yüzüm, küskün aynalara,
Seviyordum yeniden...

Güneşe bakmak zor derler,
Ben zor olanı yaptım ve seni gördüm güneşte.
Işık saçıyorsun her yere her zerreye,
Işıl ışıl sımsıcaktın gülüyordun bana.
Bir tek kelime etme,
Ben seni böyle seveyim.
Yüzüne dokunmadan ve böyle uzaktan.
Biliyorum dokunsam yanacak ellerim.

Yıldız’a dokunmak imkansız derler,
Ben yıldızı saçların da buldum,
Aldım avucum da sakladım,
Sen bilmedin kimse bilmedi..
Ben seni zamansız bir yerde amansızca sevdim,
Bumuydu yıldırım aşk’ı dedikleri?
Bumuydu apansız sevmek?
Hiç böyle olmadım çıldırmadım delicesine...

Ve sevmedim daha önce hiç kimseyi,
Dedim ya ben seni güneşin kızgın ateşinde sevdim.
Döndürdün başımı kara gözlerin gözlerimi kamaştırdı.
Benim için zordu yeniden sevmek,
Sen bana zor olanı yeniden sevmeyi,
Yeniden aşkı öğrettin.
Sanadır ömrümün geri kalanı,
Sanadır yüreğimin çarpan son anı.

Mustafa TELLAL
27.07.2004

16 yıl sonra eski defterler arasından buldum inanın kimdir içinde geçen kara gözlü hatırlamıyorum.