YABANIL ÇAĞ 



Sarsıldım sana 

Yüreğimi bırakmaktan 

Cami mi ne Camisi 

Ben Allah’ın kuluyum 

Yeryüzü bana cami 

Ben ve sen oradayken 

Cami sana yabancı 

Öpmek istedim seni 

En kutsal yerinden 

Önce para diyorsun 

Ey yabanıl adam sen 

Bunca değerler varken 

Her şeyi hiçe sayan 

Yeni nesil ve öfke 

Bir şeyler yapmalıyız 

Ellerimiz böğrümüzde 

Bu yerde daha 

Ne kadar duracağız 

Bu yemek daha 

Ne kadar yenecek 

Yeni bir savunma yap 

Kendi kendine 

O hain sunuculardan sakın 

Akı kara karayı ak yapan 

Kılı kırk yaran duygu 

Sessizce atılıyorum dalgalara 

Abdülhamit mi evet Abdülhamit 

Bilinmezlere yazılan 

Ellerim gökyüzüne açılırken 

Sana da bu yakışır 

Sana yakışanı yap 

Özel bir anakara 

Ve üstünde yalanlar komedyası 

Yamaçlara tutunanlar 

Ha düştü ha düşecek diye 

Mağaralarda kuş türedi 

Seslerin sonsuz çağıltısı için 

Anne iyi olacak mı 

Güneşi görmeyenin yedi güzeli 

Kurt yavrusu kurt olur 

De beni al da git 

Adam küçük bir yanlış 

Yaptı da düştü toprağa 

Toprak alır götürür bir yaprağa 

Gel beni al git buralardan 

Sesinle ve yalnızlığınla 

Başka bir kente git 

Dağ havasından bahset 

Değiştir kenti 

Kendinle beraber 

Göklerin mavi ikliminden 

İşte ben söylüyorum 

Rahminde ur olan anne 

Ne doğursun 

Göğü mutlulukla doldursun kahkahan 

Kendini anneliğe adayan 

Cephane adamlarını yokla 

Silahla oynamasınlar 

Gel şimdi beni anla 



Ahmet KEMAL