Serveti çalınmış umutlar olan hayırsız,
Şimdi mutlu,musun bensiz son yuvanda,
Arada bir de olsa geliyor,muyum aklına,

Neden,mi soruyorum hani kararsız idin ya,
O kahrolası gitmek ile kalmak arasında,
Seni benden koparan o miskin kara çocuk,
Tutuyor,mu benim gibi ellerinden sım sıkıca,
Bastı,mı seni bağrına beni unuturcasına,

Bakma dinlediğim her şarkıda adını hatırlama,ma,
Aldanma aklıma gelen kimi zaman çocukluğumun,
Bayram sevincini kimi zaman içimi sızlatan kahkahalarına,
Ahtım olsun bende sen gibi unutacağım seni zamanla,

Bu satırlardan sonra sana son sözüm dilerim tanrıdan,
Uğruna ter temiz sevdamı feda ettiğin o miskinin gözünde,
Hazan değmiş bağ sevgisizlikten solmuş gül olursun,

Bin pişman olur bir dilenci edasıyla dayanırsın kapıma,
Mahçup bir ifade ile eski günler hatırına bir yudum mutluluk,
Deyip el avuç açarsın bana dönüp yüne bakarsam gözlerim kör,
Bir söz bir kelam edersem dilim kopsun,
Acıyıp af edersem seni yüz bin defa lanetler olsun bana...

Bağımsız Şair Yazar Osman Dastan © 07/08/2020.16:10