Eski bir hikaye

ne güzel kızdın
ne kadar ince ruhun vardı
sevgin sokaktan taşardı kendince
gülmek çok yakışırdı sana
ama sen her şeye ağlardın

trafikte kazaya
sendeleyip düşen yayaya
karşıdan karşıya geçen yaşlıya
köpeğin kovaldığı kediye
hüngür hüngür ağlardın

kuşları severdin
ne çok arkadaşın vardı
sen içlerine karışmazdın pek
balkondan gülücük atar el sallardın
kendinece komik bir dansla

beni de görürdün
sanırım hayranlığımıda bilirdin
gözgöze az gelirdik gelince donardın
kendini benden saklardın
o an çok kızardım

çirkinde bir çocuk değildim
korkutucu yanım mı vardı
yanlış mı anlatıldım yoksa
bunu hiç bilemedim
içime dert olmuştu

kırk yıl sonra karşılaştık
devasa bir iş merkezinde
adımla hitap etti bana
gülümsedi hal hatırla
içime su serpildi

meğer kuruntu yapmışım
bir gençkızlık nazlanmasını
-kuşların varmı yine kuşların
gülümüyerek sordum
olmaz mı dedi aynen


Ahmet Coşkun