0
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
676
Okunma
ben
arsız bir ölüm büyüttüm
yüreğimde
saçları Leyla olan
geceydi
gözleri şehla olan
gece
dünyayı
gülüşüne sığdıran
bir çocuk olsaydı
zaman...
ben
biraz sayrí
biraz ürkek
korkup
kaçmıştım
kendimden
kendimden öteydi her şey
ellerim
ellerim değildi biliyorsun
bundandı
dokunmayışím
dikeni yeni ğõğermiş
gúl dalına
sen ki
gül dalına umutlar asardın
Hıdırellez’de
umut dala asılínca
dal kururdu oysa
ağaç kururdu
ben ölsem
sen yaşasan
ben gitsem
sen kalsan
bir an...
ben
arsız bir sevi
büyüttüm
yüreğimde
cam gibi parlaması
ondandı
gözlerinin
sözlerinin alev alev yakması
ondan.
mor bir kışa çalmış
günün gölgesi düşmüşken
yüzüme
ben
arsız bir ölüm büyüttüm
yüreğimde
26/07/2020
ödemiş