Tek atımlık mermim’din inan ki sen
Ne sıka bildim seni ne de güldüm
İnsafa gel de git be tükendim ben
Vuslata firak oldum çok yüzüldüm

Beklediğim tek gülken cılk’tın gende
Hüzün idin kor oldun sen sinemde
İnsaf eyle şaşırtma zül’sün canda
Çok ağır geldi zulmün hınçla doldum

Gözlerin çekti beni bedel hüsran
Yol izi de kaybettik döndü devran
İflah olmaz haldeyim halde yaman
Bela oldun başıma saç baş yoldum

Ne yapıp da ettiysen her hal israf
Sevgi nedir bilmedin içten taraf
Hepten kendine yontun sanki sarraf
Sen kırıp da döktükçe ben üzüldüm

Varlığın oldu azap bil gerçeği
Ne bir gül oldun ne de çöl çiçeği
Sana bana yaramaz kır keleği
Ne güldün ne güldürdün sanki zül’dün

Ruhum da hep aç kaldı neydi gayen
Rahat yüzü görmedim her şey ayan
Çıkara dönükse yüz olur çıyan
Sen varda git işine gayri soldum

Hiç güven vermedin ki işin yalan
Taş üstü taş koymadın ettin talan
Hatıram da olmadı senden kalan
Bir zaman kartal iken serçe oldum...

AZAP...(Kadri Atmaca) 25.07.2020