Uzaktan dinledim, ağlar gibiydin,
Akma çeşme akma vefa yok bizde.
Yolda kalmışları eğler gibiydin
Akma çeşme akma vefa yok bizde,

Vardım da yanına, içtim tasından,
Suyun yeşillenmiş sazdan, yosundan.
Ağlayasın vardı kara yasından
Akma çeşme akma vefa yok bizde.

Ay ışığı vurmuş ışıldar suyun,
Çamura belenmiş ayağın, kıyın.
Mahzunsun, neşen yok, böyle mi huyun?
Akma çeşme akma vefa yok bizde.

Gündüzleri belki uğrar bir çoban,
Geceler garipsin her şey yâd, yaban.
Nerede Yörükler, göçtü mü oban?
Akma çeşme akma vefa yok bizde.

Şarkılarda sensin türkülerde sen,
Romanlarda sensin öykülerde sen.
Sevdalarda sensin tutkularda sen
Akma çeşme akma vefa yok bizde.

Yazların iyi de ya nasıl kışlar?
Düşündükçe her gün kalbime işler.
Bizden vefalıdır kurtlarla kuşlar,
Akma çeşme akma vefa yok bizde.

Kurusa pınarın, hükmün mü kalır?
Taşların dağılır virane olur.
O zaman, gelir de kim seni bulur?
Akma çeşme akma vefa yok bizde.

Bu kadar bonkörlük çok değil midir?
Yalnızlık; sinende yük değil midir?
Bağrına saplanmış ok değil midir?
Akma çeşme akma vefa yok bizde.

24.07.2020/Konya