Neyim varsa götürdü akıp giden tüm yıllar,
Bıraktı bana yalnız bembeyaz saçlarımı.
Sorun söylesin size bitmek bilmeyen yollar
Yürüdükçe dökülen cürmümü, suçlarımı...

Sığmıyor bunca yıla, düşündükçe geçmişim.
Sana mı acırım ben, gençliğimden geçmişim?
Zapt edildi kaleler, meğerse ben hiçmişim
Yıktılar birer birer, o muhkem burçlarımı.

Anılar, gözlerimin hep önünde dizili,
Koskoca bir ömürdü, geçti gitti fuzuli.
Kabahatim varsa da defterimde yazılı
Tesellim olur belki, ödesem borçlarımı.

Ne belalar bitirir ne de çare kısaslar,
Ne var ise kaderde belirlenmiş esaslar.
Kimi ona kıyaslar kimi buna kıyaslar
Gülmelere bağladım, biriken öçlerimi

Yazıyorum elbette benden sonra okunsun,
Belki bir tek yüreğe bir vicdana dokunsun.
İlmek ilmek bezensin nakış nakış dokunsun
Boşuna mı eskittim şu parmak uçlarımı?

Ne götüren bulunur ne de koyan mezara,
Hem aç kalan gidecek hem de doyan mezara.
Söylüyorum şimdiden bu bir beyan mezara,
“Vazgeçtim varlarımdan, getirdim hiçlerimi.”

17.07.2020/Konya