VİYOLONSEL 



Çocuklar orda durmalı 

Anne yalnız ve çaresiz 

Annenin elleri bağlı 

Anne nerede başlar 

Çocuklar nerede biter 

Kim bilebilir 

Merhamet denizi 

Nereye kadar uzanır 

Çocuklar etraflarına 

Bakınır durur etraflıca 

Çocuklar şaşkın ve korkulu 

Mermiler okşuyor nazik tenleri 

Zaman zalim zaman 

Ne de çok kıyıcı 

İnsanlar fırlayıp çıkıyorlar bedenlerinden 

Ruhlar çatladı orta yerinden 

Atlar meyve yemeye alıştı 

Bahar gitti geldi gitti geldi 

Şimdi kış zamanıdır 

Dünya gelgitlere gebe 

Köpek havladı havladı 

Günler ayları aylar yılları kovaladı 

Şimdi insan kurbandır yalnızca 

Şimdi ben kendimin yabancısıyım 

Kimi neden sevdim 

Kime neden düşman oldum 

Kelimeler yere düştü parçalandı 

Şimdi uyuma vaktidir 

Kaburgalarım parçalandı yazık 

Yaşama sevincim kırıldı yok oldu 

Çünkü sen yoktun 

Sen yoktun kelimelerimin arasında 

Yüzün kanlara bulandı 

Günün hesabı sorulmalı 

Aşk yoksa yalnızdır dünya 

Tutmasın kimse zamanı 

Ortasından ikiye bölünsün ay 

Gökyüzü çatırdasın 

Silahlar ateşlensin 

Sen gelecek günü alkışla 

Bizim düğünümüz hiç olmayacak 

Ağza alınmayacak bir daha 

Mutlu akşamlar aşk tablosu 

Çocuklar yalnızlıklar 

Atlandı atlanacak 

Yürüyen merdivenler 

Yürüyecek durmadan 

Canlı bombalar 

Patladı patlayacak 

İkiyüzlü yılanlar 

Dönüp dolaşıp 

Oraya gelirler 

Kendilerini kapıda bırakıp 

İçeriye kimsesiz giriyorlar 

Maskeli Balodalar ama maske yok 

Eller kirli ama yıkanacak el yok 

Her şey baştan başa kir pas içinde 





Ahmet KEMAL