Bu sabah erkenden açtım pencereyi.
Sehere katıp sana yolladım sesimi.
Avaz avaz bir sessizlik.
İçimde ise kocaman bir sensizlik.

Duyan koştu, duyan uyandı birden.
Cevap verdiler hepsi hep birden.
Ses niye yok ki senden?
Yoksa yüreğin mi sağır, uykun mu ağır?

Bir sevda katarı doldu seherde sokak.
Aşıklar, sevdalılar, birde gençliğim...
Herkes burda bir sen yok.
Gelmek mi ağır geldi, yoksa yüreğin mi?

Nede güzel oluyormuş sevenle muhabbet.
Şen şakrak pür neşe doldu cadde.
Bir köşede yalnızlığım.
Başını eğmiş, elinde bie sigara, birde kahve...

Onca şey söyledim, onca şey yazdım.
Ben ozan elinde garip kırık bir sazdım.
Bir türkü çalındı yürekte.
Herkes ağladı, bir sen suskun, ona şaştım.

Boş ver be garip Şenol sevgi zor bir iş.
Faydasız belli kalpsize tüm sesleniş.
Rüzgar sustu aniden.
Bir ses duyuldu özlem dolu, yaktı derinden.