Leyla denen bir hanım Kaysı etkileyerek

Eteğini gösterip yüzünü gizleyerek

Yaktı Kaysın gönlünü,ateşe üfleyerek

Leyladan başka gözü kimseyi görmeyerek

Adı Kays olan adam,çöllerde yürüyerek



Kays Leylayı bulmadan elbette dönmeyecek

Ağrıyan yüreğinin,acısı dinmeyecek

Yürüyecek çölleri,Leylayı arayacak

Sonu ölüm de olsa asla vaz geçmeyecek

Israrla Leylasını bulmadan dönmeyecek




Mecnundur hep arayan,arayıp da bulmayan

Esir olup aşkına,yerinde hiç durmayan

Canını hiçe sayıp,canan için savrulan

Ne yapsın Kays Leylaya,Kaystır aşkı arayan

Umut eder aşkını,Kaystır hayaller kuran

Neden diye sorulmaz,bilmez aşık olmayan




Erişti Kays Leylaya,bu Leyla değil dedi

Tanımadı Leylayı,kendi kendini yedi

Tabi beşer Leyladan manevi aşka erdi

İşte kaysa böylece mecnun deniliverdi



Sinan Karakaş