Halden anlamayan sorar, “nereye kayboldu neşen”
Bilmez ki fakir hanemde, keder tencerede pişen
Bir tel iplik çekilince, kırk yaması yere düşen
Yaka yakaya değmeyen, çulumdan eser kalmadı


Aklım şaştı bir güzelin, yalan sözüne inandım
Umut bu ya hayal, düşte, o da seviyormuş sandım
Yanıldığımı görünce, sönmez ateşlerde yandım
Savruldum deli rüzgârda, külümden eser kalmadı


Yaren, dostun dergâhına, teklifsizce varılınca
Berhudar olurdum cemde, muhabbetle sarılınca
Bir bilmezin kem sözünden, hesapsızca kırılınca
Dalım budandı gövdemden, gülümden eser kalmadı


Zamanın dışına çıktım, hesap etmem yılı, ayı
Derbeder bir ruh haliyle, bozuldu yaşamın yayı
Konuşanı dinlemedim, konuşmadım ömrüm boyu
Lal eyledi derdim beni, dilimden eser kalmadı


Nerde sabah orda akşam, aklım kalmazdı yaşımda
Ayağım toprağa değmez, uçardım hayal, düşümde
Bir zamanlar kavak yeli, eserken deli başımda
Hayatı toy, düğün bilen, halimden eser kalmadı


Bıraktım işin peşini, bundan sonra Allah kerim
Tükendi tüm heyecanım, dizde takat, gözde ferim
Hayli zaman bedenime, taşınmaz yük oldu serim
Hayatı anlamlı kılan, solumdan eser kalmadı


Aydınlık muradım oldu, ilenmeden her çağımda
Öğünde doyumluk aşım, olmasa da ocağımda
Yaşadığım şu son demde, virane bahçe, bağımda
Her mevsim çiçeğe duran, dalımdan eser kalmadı



15.07.2020

DOST KATKISI......Teşekkürler

Gençliğimden iz aradım dolandım da sahaları
Ömür geçti gam çölünde bulamadım vahaları
Unuttum candan gülmeyi, özledim kahkahaları
Arı yorgun, peteğim boş, balımdan eser kalmadı..............Alibaba