DERMAN

Bir devri devrânda, öyküsüdür şu gamın
Halet-i ruhiyesin de, sezilmekte nizamın
Ey bu gönlün şuh mah-ı, bu sineye bir derman
Sevda od’un da mahzun, değeri yok ricamın

FERMAN

Saharın çılgın yeli, dolaşırken saçımda
Şebnem yaprakta gülün, sıkıntı var içimde
Sürme çöllere beni, etme eyleme ferman
Dolanır ibretlik söz, dilde farklı biçimde

ERMAN

Öyle bakmalı ki göz, sevdiğini yakmalı
Onun için dağ delip, tabuları yıkmalı
Böylesi bir sevdaya, gerekli Yusuf, Erman
İşte budur diyerek, şair haklı çıkmalı


KİRMAN

Her seven yürek arar, görkemli sırça köşkü
Neler çıkar gör sana, aşık bir yürek deşki
Etrafında pervane, hatta olmalı kirman
Tavaf, semah ne güzel, beşer bilmeli aşkı

HARMAN

Tüm sevda bayrakları, çekilsin direklere
Yanılmamalı gönül, bakıp ta baraklara
Aşk denilen bu yolda, sevgi olmalı harman
Mutluluk böyle gelir, tüm aşık yüreklere

(Sadık DAĞDEVİREN)

ERMAN: 1-Yiğit Olarak Saygı Gösterilen kişi.2-Mavi Gözlü Ve Can Yakan Kimse.3-İstek, Arzu, Pişman Olma.4-Yerinme, Pişman Olma.5-Yiğit, kahraman, yürekli kimse.