CEE

Hani sen bensiz, ben sensiz maziler sürerken bir iz
Gelecek iskelede oturur bir vakit
Sessiz sessiz

Hani şimdi ta uzaklarda bırakırsın bir sol/unu
Dökülürken yapraklar
Götürür tek tek haber vermeden rüzgar ya

Hani o yeşersin diye ektiğin çiçekler tomurcuk tomurcuk
Koklayamaya kıyamadığın güller yaslanmadığın omuzlar nuftemiydi ruhuma
Hani hani nerede diye fısıldıyor hayaller , hayaller

Olgunlaşırken pisikolojin ,bir sayfa bilim getirir her gün oku hayatı derken akıl,
Huzurun vakidi sallarken,ömrümü, toylar sıralanmış bekliyor

Dön bak geriye ne bir pişmanlık ne bir öfke , ne bir ah var ,
Bizim sevgiden başka verecek kinimiz yok
Uçurdum dilek kuşlarını mutluluk götürsün sevdiklerime

Hani Züleyha aşka erince
Hani Muhammed (sav) Elif deyince,

Adem , Hava içerken Aşkın Nurdan şerbetini

Kaanlar oturur tahtıma Selim Ayaz karşılar tan vaktinde bir Nisa doğunca ufkuma
Bak işde sevginin DNA’sı uyandı göz kırparken neslime

Süleyman konuşurken her dili , anladı o Nebi ve Ali


Hayat benden benim olmayanı aldı fakat derim ki Birden gelen Bire gider
Kimine bu hayat bilmece kimine gece nitekim
tarih romanım ömür macerası dese bile durmadan CEE
Tebessüm etsin bugün binlerce HECE

Ayşe Kavlak

Cocuklarım
Züleyha Muhammet Adem
Gelinlerim Nurdan, Elif
Damadım hacı Ali
Torunlarım
Kaan Süleyman , Selim Ayaz, Nisa ,ma
Hediyemdir

Oğlum Adem
gelinim Nurdan’ı tebrik ediyor mutluluklar diliyorum