insan birinden ayrılsa da,
insan o birinden kopamıyor...
insan birini unutmak istese de,
insan o birini düşünmeden yapamıyor...
endişe bir uçta,
merak bir uçta...
ucu ucuna yetişiyor,
insan sonuçta...
bir yanda keşkeler,
bir yanda acabalar...
malayani işler,
beyhude çabalar...
hele insan sevdiğini bir başkasıyla görünce,
ki düşmanıma dilemem!..
artık çıldırır mı kahrından,
artık geberir mi bilemem...
içi içini yiyor,
dışı dışını...
başlıyor düşünmeye,
eğiyor başını...
onla da aynı bardaktan içmiş midir,
onla da aynı tabaktan yemiş midir?..
ona da böyle yapmış mıdır,
ona da şöyle demiş midir?..
nişanı geliyor aklına,
kınası geliyor...
insan bütün bunları düşününce,
intiharın hak olduğuna inanası geliyor...
güneş batıdan doğsun,
kıyamet kopsun istiyor...
İsrafil diyor,
İsrafil artık çal istersen!..