Halifei Müslimin, Koca Sultan Süleyman,
Devletin bekasını düşünür zaman zaman;
Cihad ruhu getirdi Osamanlı’yı bu hale,
Acep bir gün gelir de, uğrar mı izmihlale?
Allah korusun çöküş çok acı bir akıbet,
Her çöküş bir sebebe dayanacaktır elbet...
Düşündü ki alimdir, Hoca Yahya Efendi,
Hem de Şeyhülislamdır. Sormaya niyetlendi;
-Hocam ferasetiniz var, cevabı siz bulun,
Kaç zamandır beynimi kemiren şu müşkülün;
Gün gelir de yıkılır mı devletimiz acep,
Sizce ne olabilir böyle yıkıma sebep?
Cevabı geldi lakin, biraz şaşırdı Hünkar,
Hem cevap çok kısadır, hem de üslup isyankar;
“Neme lazım Hünkarım!” yazmış Yahya Efendi.
Padişah hem alındı, hem biraz sinirlendi.
Yazdı ki;
-----------------------Bu devletin atisi asıl meram,
“Neme lazım” ne demek böyle, Muhterem Hocam?..
Şeyhulislam makama izah etti;
----------------------------------------- -Hünkarım,
Haşa sizi üzmek mi? Ben Allah’tan korkarım!
O cevabımız yanlış anlaşılmış elbette,
Biz şunu demek istedik: Bir gün memlekette,
Nemelazım deyip de, sinenler çoğalırsa,
Devletimizi bir gün, bunlar devir alırsa,
Herkes ortak dertlere olursa kör ve sağır,
Artık başlar devletin batışı ağır ağır.