1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1099
Okunma
Yeter Artık
Her akşam aynı kıyıda, aynı saatte,
bir amonyak çiçeğiyle oyalanıyorum
martılar boşalıyor boşluklardan
güneş batışı kızıllığına.
Akşamlar ellerimde ufalanıyor
seni görüyorum, yine bir telaş içindesin
gözlerin bile bana yabancı geliyor
düşünüyorum da benden neden kaçıyorsun?
zindanlardan kaçan
acımasız Akilleus Hektor muyum?
Bilmezdin yıkımları, hep acemiydin
gücenik bir incelikle kalınlaştı gövden
aşk bitti! yüzünüzün rengi kılıca dönüştü
nice yollar eskittim, nice kentler dolaştım
sen, hiç yoktun o tenah bahçelerinde.
Uzak diyarların kekeme ırmağı
yalanları gizleyen kayıp mavi
ne çok duvarlar ördün utançlarınla aramıza
yeter artık,
sokul deniz mavisi dalgalarıma
omuzların yalnız kalmasın.
Nuri Dağdelen
16.0.7.2020
5.0
100% (3)
Cevap Yaz