Hep kendinden feda ediyorsun,
Çoğu zaman karşılığını göremiyorsun...
Seviyorsun sevilmiyorsun,
Değer veriyorsun,
Ama asla karşılığında değer görmüyorsun...

Mutlu olamıyoruz her nedense!
Hep sitem ediyoruz olana bitene,
Önümüze gelene kırılıyoruz,
Sonra da ben niye yalnızım diyor,
Yalnızlığımızı kadere bağlıyoruz...

Çoğu zaman düşünüyorum defalarca,
Anlamaya çalışıyorum insanları,
İnan bazen öyle zorlanıyorum ki,
Sanki dipsiz bir kuyudan çıkmaya çalışmak gibi
Uğraşsam da boş çıkamıyorum orada kalıyorum...

İnsanları anlayabilmek hiç kolay değil,
Sanki çok bilinmeyenli,
Çözümü neredeyse imkansız bir denklem misali;
İnsanları çözmek çok ama çok zor,

Dost bildiklerin bir anda el oluyor,
Çünkü artık işlerine yaramıyorsun...
İşlerine yaradığın sürece daima iyisin,
Değilse senden kötü kimse yok...
Böyle olması acaba dünyanın kanunu mu?
Cevabını ben bulamadım hiç bir zaman;
Bulabilene aşk olsun!

SEVDA GÜL EKİCİ

Bu şiiri, saat 12:48 ve 16.07.2020 Perşembe günü içimden geldiği şekilde yazdım.
Tüm okuyanlara en içten saygılarımla.