Çaresizce düşmüşüm gönül derdine
Ağladım durdum ben hergece gizlice
Sebebsiz ağlıyor gözlerim hep yine
Derdin çilenin kurbanıyım ben

Kalmadı artık hiçbirşeyin tadı
Sonunda ağırttım saç ile sakalı
Gözümde yaşlar tutarım yası
Derdin çilenin kurbanıyım ben

Derdimi anlatsam anlarmı ola
Bir sabahçı kahvesinde verdim mola
Yüreğime açılmış derinden yara
Derdin çilenin kurbanıyım ben

Geceler bulmayın ne olur sabahı yine
Çare bulamadım yine gönül derdime
Alın götürün beni gömün geceye
Derdin çilenin kurbanıyım ben

Ah ettim aldım gönüle yara
Bakamaz oldum küstüm aynalara
Kapanmaz ölmeyince yüreğimdeki yara
Derdin çilenin kurbanıyım ben

Sarsın bir soğuk mezar taşı bedenim
Yaşarken ölçtüler biçtiler kefenim
Yak umudum kalmadı yaşama hefesim
Zalimlerin kalpsizlerin kanıtıyım ben



(Acemi yorum)
Mehmet kocakaya