Şiir böyle bir güzellik.

Oturup sayfalarca yazmak da değil bazen. Birkaç kelimeyle farklı anlamlar çıkarması okuyan dostların.

Ben bazen öyle bakıyorum acaba yapmak istediğim olmuş mu derim.

Bir ses versin okuyan diye bekleriz.

Nadir de böyle sizin gibi güzel yürekli dostlar kıymetli vaktinden ayırıp görüşlerini yoruma bırakırlar.

İnanın bu böyle yazan kişi için çok kıymetli.

Susabilir de okuyan. Yani fazla beklenti içinde olmamaya uğraşıyorum.

Şiiri nesirden ayıran bu işte.
Onlarca açılım yapabilirim demişsiniz. Bu benim için çok önemliydi. Bir başkası da farklı anlam çıkarır.

Dostlarımız... Sevdiklerimiz bizi hiç ateşe atmasa. Hep sarılsa... İtip kakalamasa.

Hani kıymet verse. Can olsa.

Uçurum kenarlarına sürüklemese. Öyle şen şakrak, gülüş cümbüş neşe içinde sarılsa. Bazen işte böyle de zamanlarımız oluyor.

Ve inanın bu şiiri üzüldüğüm bir mevzu vardı onun için yayımladım.

Çok teşekkürler.
Güzel bir gün diliyorum Size.
Eksik olmayınız.

Hep şiirle... Sevgilerimle.

Ahmet bey iki kelimeyle şiirin çözümlemesini yapmışsınız.

Çok hoşuma gitti.

Aşk böyle işte. Bakarsın sevgili vardır. Cenneti yaşar âşık.

Ah o nar hâli de işte bu volkan.

Yanar kül olur âşık.

Pervanenin ateşi tavaf edişinde kanatları harlanır.

Alevlere dalıverir sonunda.


Zor hali... Ve Ateşlerde yangın hâli.

Aşkın tarifi bu olsa gerek.

Yanmak....


Çok gönlüm oldu.


Sevgilerimle güzel insan.