BU ŞU O

İnsanlık başka bir yöne
ben ise
benden ayrılıyor
ve kendime gidiyorum

böylece ben
benden uzaklaşırken
tam da yok denilen
kalmadı denilen
insanlığa yaklaşıyorum

ben
biz diyorum
insanlar ise, ben
insanlar kendine bakarken kör
kimseyi görmüyor
ben ise
onlarda Tanrıyı görüyorum

ne garip
insanlar kendine gitmek isterken özünden uzaklaşıyor
ben kendimden uzaklaşırken özüme dönüyorum

İnsanlar boşluğa bakarken kör
ben ise, çok net görüyorum

bu yüzden soruyorum
bu
şu
o
nereye bakıyor
bunlar
şunlar
onlar nereye gidiyor

koca bir boşlukta sonsuzluk
sonsuzlukta zerre ben
ben-i Adem
ben-i Havva
aşkla yoğrulurken içi boşalıyor
ben sonsuzlukta boşluk dolduruyorum

insanlar soluk soluğa kesilirken nefesi
ben derinden nefes alıyorum
ve kendimi
bunda
şunda
onda buluyorum

ya sen
ya siz
ya onlarda
insanlık adına sevgi

öyleyse
bunlarda
şunlarda
onlarda neden insanı göremiyorum

ne zaman
nerede
ve nasıl kaybettiniz
özünüzde varolan Tanrı’yı anlayamıyorum

Efkan Ötgün